Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Π.Φ.Σ. ΣΤΙΣ 13/07/2015

Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ Π.Φ.Σ. ΣΤΙΣ 13/07/2015

Ο αρχηγός του Σύριζα πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 είχε δεσμευτεί ότι θα διαπραγματευτεί πολύ σκληρά για την κατάργηση του Μνημονίου όμως επίσης δεσμεύτηκε ότι σε καμία περίπτωση αυτή η διαπραγμάτευση δεν πρόκειται να οδηγήσει εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ευρώ. Ο πρωθυπουργός της χώρας κ. Τσίπρας με την προκήρυξη του πρόσφατου δημοψηφίσματος είχε ξεκαθαρίσει ότι το δημοψήφισμα εντάσσεται στην διαπραγματευτική τακτική της χώρας . Ξεκαθάρισε ότι επιθυμεί να υπογράψει συμφωνία και σε καμία περίπτωση δεν επιθυμεί τη ρήξη. Την Τετάρτη πριν από το δημοψήφισμα έστειλε νέο μνημόνιο στους θεσμούς δηλαδή στην τρόικα και την Πέμπτη πριν από το δημοψήφισμα σε συνέντευξη του σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό ξεκαθάρισε ότι αμέσως μετά το δημοψήφισμα  σε 48 ώρες  θα είχε υπογράψει νέα συμφωνία  .

Όμως υπήρχαν υπουργοί και βουλευτές του Σύριζα όπως και συνδικαλιστές σε ομοσπονδίες συνδικάτα και σωματεία ακόμα και στο δικό μας κλάδο οι οποίοι προκειμένου να θολώσουν τα νερά και να εγκλωβίσουν την ριζοσπαστικοποίηση του κόσμου στο άρμα του Σύριζα ισχυρίζονταν εντελώς διαφορετικά πράγματα πολλές φορές και αντικρουόμενα μεταξύ τους με στόχο να οδηγήσουν το κίνημα σε ήττα. Σήμερα δηλώνουν εξαπατημένοι, δηλώνουν ότι πέφτουν από τα σύννεφα από τη μεταστροφή του Σύριζα όταν όλοι γνώριζαν ότι ο Σύριζα είναι κόμμα το οποίο πίνει νερό στο όνομα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άλλωστε πολύ πρόσφατα ο αρχηγός του Σύριζα και σήμερα πρωθυπουργός ήταν υποψήφιος του κόμματος της Αριστεράς για πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου ουσιαστικά αναγνώριζε τον ιμπεριαλιστικό αυτό οργανισμό και τις δεσμεύσεις τις οποίες είχε απέναντι του. Οι ευθύνες όλων αυτών απέναντι στο λαϊκό κίνημα είναι πολύ μεγάλες. Σήμερα προσπαθούν να ελιχθούν , ζητώντας από τον κόσμο  να τους ακολουθήσει  σε ένα  νέο ίσως σχηματισμό ο οποίος αργά ή γρήγορα θα τους προδώσει και πάλι.

Η κυβέρνηση συνεχίζοντας την πολιτική των  απελευθερώσεων από το σημείο όπου σταμάτησε η προηγούμενη κυβέρνηση έρχεται σήμερα να διαθέσει τα ΜΗΣΥΦΑ στα σουπερμάρκετ αλλά και να παραδώσει ανοιχτά το ιδιοκτησιακό καθεστώς των φαρμακείων στους επιχειρηματικούς μονοπωλιακούς ομίλους που θα θελήσουν να επενδύσουν και σε αυτόν τον χώρο. Ξεκαθαρίσαμε ότι η  πολιτική των απελευθερώσεων ουσιαστικά ξεκίνησε από το 2010 και μετά κλιμακώθηκε και ουσιαστικά σήμερα φτάνει στο τέλος της, η  μήτρα αυτής της πολιτικής είναι η ανταγωνιστικότητα και η επιχειρηματικότητα στο χώρο της υγείας και του φαρμάκου. Πρέπει να μπούμε σε αγωνιστική κινητοποίηση έχοντας ξεκάθαρο όμως ότι παλεύουμε  να ανατραπεί συνολικά η συγκεκριμένη πολιτική των απελευθερώσεων που  οδηγεί σε απόγνωση τον αυτοαπασχολούμενο φαρμακοποιό αλλά ταυτόχρονα οδηγεί και σε απελπιστική κατάσταση τον ασθενή ο οποίος αναγκάζεται  καθημερινά να βάζει πολύ βαθιά το χέρι στην τσέπη για να προμηθευτεί το φάρμακο. 

Με βάση αυτό το σκεπτικό εμείς δεν δεχόμαστε να έχουμε πλαίσιο  για την κινητοποίηση μόνο τα ζητήματα τα οποία βάζει  η κυβέρνηση στο σημερινό μνημόνιο  3 αλλά  το πλαίσιο μας είναι η ανατροπή όλων των μέτρων που αφορούν το φάρμακο και τα φαρμακεία από το 2010 μέχρι σήμερα. Εμείς δεν δεχόμαστε να διαλέξουμε ποιος θα μας σφάξει ούτε τον τρόπο με τον οποίο θα πεθάνουμε, δεν δεχόμαστε στο δίλημμα ανάμεσα στον επιχειρηματία μεγάλο φαρμακοποιό και στον μεγαλοεπιχειρηματία επενδυτή να πάρουμε θέση, εμείς είμαστε στο πλευρό του αυτοαπασχολούμενου φαρμακοποιού και του λαού. Πρέπει να παλέψουμε ώστε να ανατραπεί η ανταγωνιστικότητα και η επιχειρηματικότητα στο χώρο του φαρμακείου, μόνο τότε ο φαρμακοποιός θα είναι συνεπής με την επιστήμη του και θα ζήσει με αξιοπρέπεια, μόνο τότε ο ασθενής θα παίρνει τη φαρμακευτική αγωγή του χωρίς να κοιτάζει το πορτοφόλι του και έχοντας όλη την επιστημονική κάλυψη που του αρμόζει.  

Ταυτόχρονα αντιπαλεύουμε το σύνολο της αντιλαϊκής αντιδραστικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, με λαϊκή εξουσία και  κοινωνικοποίηση όλων των βασικών μέσων παραγωγής. Πολλοί  καλοθελητές που ξύπνησαν τώρα και μας μιλάνε για δραχμή ξεχνούν να μας πουν ότι και με την αλλαγή νομίσματος  οι μεγαλοκαρχαρίες θα συνεχίσουν να ζουν και να βασιλεύουν. Τα διυλιστήρια και η ενέργεια  θα παραμείνουν στα μονοπώλια, τα σουπερμάρκετ θα συνεχίσουν  να έχουν μονοπωλιακή ιδιοκτησία, η φαρμακοβιομηχανία θα συνεχίσει να ανήκει στους γνωστούς μονοπωλιακούς ομίλους, άρα  ουσιαστικά μας λένε να δεχτούμε να παραμείνουμε δούλοι είτε με ευρώ είτε με δραχμή, ως εδώ, όλοι στον αγώνα.